เมื่อเดือนเมษายน 2022 นาซาเผยแพร่ภาพถ่ายดาวอังคารที่ถ่ายได้จากบนยานอวกาศ Mars Reconnaissance Orbiter เมื่อวันที่ 8 กันยายน 2021 เป็นหลุมขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นในหลุมอุกกาบาตยักษ์อีกที ถูกเรียกว่า “Airy-0” หลุม Airy-0 มีความกว้าง 500 เมตร เกิดขึ้นภายในหลุมอุกกาบาต Airy ที่กว้างถึง 43.5 กิโลเมตร ตั้งอยู่บน Sinus Meridiani หรือที่แปลว่า Middle Bay จุดที่อยู่กลางดาวอังคาร ได้รับการตั้งชื่อตามนักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ Sir George Biddell Airy ผู้สร้างกล้องโทรทรรศน์ที่ Greenwich Royal Observatory (หอดูดาวแห่งกรีนิช) ซึ่งพบหลุมอุกกาบาตขนาดใหญ่นี้เป็นครั้งแรก เดิมทีนักวิทยาศาสตร์พบหลุมยักษ์นี้ตั้งแต่เมื่อ 200 ปีก่อนแล้ว แต่ว่าเทคโนโลยีในสมัยนั้นไม่สามารถถ่ายภาพออกมาได้ จนกระทั่งเมื่อเทคโนโลยีก้าวหน้ามากพอและสามารถถ่ายภาพนี้ออกมาเผยให้เห็นหลุม Airy-0 นั่นเอง โดยนับตั้งแต่ปี ค.ศ.1884 พวกเขาได้กำหนดให้หลุมอุกกาบาต Airy เป็นจุดกำหนดเส้นเมริเดียนของดาวอังคาร เป็นเส้นลองจิจูดศูนย์องศาที่ตะวันออกและตะวันตกมาบรรจบกัน แต่ทว่า เมื่อกล้องโทรทรรศน์สามารถถ่ายภาพความละเอียดสูงจนเห็น

เมื่อปี 2019 คู่สามีภรรยา “เจนน์และคอรี ไฮน์เซน” ตัดสินใจซื้อบ้านที่เป็นต้นแบบจากภาพยนตร์และนวนิยายสยองขวัญเรื่อง “The Conjuring” ในราคาเกือบ 15 ล้านบาท ซึ่งอะไรดลใจให้ทั้งคู่ซื้อบ้านไม้เก่าผุพังในราคาสูงขนาดนี้ ? บ้านหลังนี้มีอาถรรพณ์และวิญญาณร้ายอยู่จริงเหรอ ? ประวัติศาสตร์ความจริงต่างจากในนิยายขนาดไหน ? มาหาคำตอบไปพร้อมกันได้เลยครับ บ้านหลังนี้ตั้งอยู่บนเนื้อที่ 8.5 เอเคอร์ (21 ไร่) ในรัฐโลดไอแลนด์ ประเทศอเมริกา ถูกสร้างขึ้นเมื่อประมาณช่วงปี ค.ศ.1736 กลายเป็นที่รู้จักจากภาพถ่ายทางอากาศเมื่อปี ค.ศ.1836 เนื่องจากเป็นบ้านเดี่ยวที่ตั้งอยู่ใจกลางป่ารายล้อมด้วยต้นไม้สูงอย่างน่าประหลาดใจและชวนขนลุกไปในเวลาเดียวกัน ต่อมาบ้านหลังนี้เริ่มมีชื่อเสียงโด่งดังหลังจากที่ครอบครัวเพอร์รอน (Perron) ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้เมื่อช่วงทศวรรษที่ 1970 โดยแอนเดรีย ลูกสาวคนโตของบ้านเขียนบันทึกเรื่องราวและประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ครอบครัวเจอกับบ้านหลังนี้ ในบันทึกมีท่อนที่เล่าว่า “น้องสาวเธอถูกตบจากสิ่งที่มองไม่เห็น มีเคียวที่ลอยออกมาจากโรงนาและเกือบตัดหัวแม่ บางครั้งเห็นคนที่ทะลุหายเข้าไปในกำแพง” โดยนวนิยายเรื่อง The Conjuring ถูกแต่งขึ้นจากบันทึกของแอนเดรีย ก่อนที่จะกลายมาเป็นภาพยนตร์ในปี 2013 ซึ่งตัวละครหลักในเรื่องคือ “บัทเชบา” (Bathsheba) ผีแม่มดที่หลอกหลอนและทำร้ายครอบครัวในเรื่อง จริงอยู่ที่บัทเชบาเป็นบุคคลในประวัติศาสตร์ที่มีตัวตนอยู่จริง แต่ทว่าร่างของเธอถูกฝั่งอยู่ในสุสานไกลออกไป และไม่มีประวัติเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมแต่อย่างใด

(เรื่องราวนี้เกิดขึ้นเมื่อปี 2013) “ลาสซี ลูติเนน” ช่างภาพธรรมชาติชาวฟินแลนด์ วัย 56 ปี ที่ขณะนั้นกำลังออกสำรวจสัตว์ป่าทางตอนเหนือของประเทศ จนได้บังเอิญพบกับ “หมี” และ “หมาป่าสีเทา” ที่อาศัยอยู่ร่วมกัน ซึ่งมันเป็นความสัมพันธ์ที่แปลกและประหลาดอย่างไม่น่าเชื่อ ซึ่งไม่มีบันทึกใดเคยระบุการพบเห็นพฤติกรรมสัตว์แบบนี้มาก่อน ลาสซี เล่าให้กับสำนักข่าว Dailymail ฟังว่า “เราไม่รู้แน่ชัดว่าทำไมพวกมันทั้งคู่ถึงมาอยู่ด้วยกันแบบนี้ ผมไม่เคยพบเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน เพราะตามธรรมชาติแล้วหมาป่าจะอยู่เป็นฝูง ส่วนหมีจะอาศัยตามลำพัง หรืออาจเป็นไปได้ว่า ทั้งคู่ถูกขับไล่ออกจากถิ่นอาศัย จากนั้นจึงบังเอิญมาเจอกัน ทำให้เลือกที่จะจับคู่เพื่อความอยู่รอด หรือบางทีพวกมันอาจรู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่ด้วยกันก็ได้นะ” โดยช่างภาพท่านนี้ยังได้เล่าเพิ่มเติมอีกว่า – จากการสังเกตพฤติกรรม พบว่าในช่วงกลางวันทั้งคู่จะแยกกันไปหาอาหาร และเมื่อตกเย็นก็จะนำสิ่งที่ล่าได้มาแบ่งกันกิน ซึ่งหลังกินเสร็จก็จะไม่ได้แยกกันทันทีแต่จะใช้เวลาอยู่ร่วมกันตั้งแต่ 2 ทุ่มจนถึงตี 4  ก่อนจะแยกไปหาอาหารและกลับมากินร่วมกันใหม่เช่นเดิม โดยลาสซีใช้เวลาติดตามมิตรภาพนี้นานถึง 10 วัน (และเป็นแบบนี้ทุกวัน – จนกระทั่งลาสซี่เดินทางออกจากป่าครับ) ภาพถ่ายของลาสซีโด่งดังมากจนกลายเป็นไวรัล และได้จุดกระแสเรียกร้องรณรงค์ไม่ให้ล่าหมีในบริเวณที่ทั้งคู่อาศัยอยู่ ซึ่งทางลาสซีเองก็เป็นคนยื่นเรื่องนี้ต่อรัฐบาลฟินแลนด์ จนสุดท้ายกฏหมายปกป้องสัตว์ก็ได้รับการอนุมัติในที่สุด นับแต่นั้นบันทึกความสัมพันธุ์ของหมาป่าและหมีคู่นี้ก็ดึงดูดช่างภาพและนักท่องเที่ยวจำนวนไม่น้อย ให้เดินทางมาเยี่ยมชมธรรมชาติและหวังจะได้พวกมันครับ ซึ่งที่เราใช้คำว่า “มิตรภาพแปลก” นั่นก็เพราะมันแปลกจริง ๆ