World

สารคดีชุดใหม่ของ HBO เรื่อง “Chernobyl : The Lost Tapes” ได้รวบรวมเทปบันทึกภาพและวิดีโอ รวมถึงบทสัมภาษณ์ของผู้คนที่รอดชีวิตจากเหตุการณ์ภัยพิบัติในเชอร์โนบิล ซึ่งไม่เคยเปิดเผยมาก่อน มันถูกเก็บซ่อนมันไว้นานหลายทศวรรษนับตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ครั้งนั้น ภัยพิบัติเชอร์โนบิลเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 26 เมษายน ปีค.ศ.1986 ที่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์เชอร์โนบิลใกล้เมือง Pripyat ในยูเครน ซึ่งเกิดขึ้นจากการความประมาทของผู้ปฏิบัติงานและข้อบกพร่องพื้นฐานของการออกแบบโรงงาน ส่งผลให้เกิดหายนะระดับโลกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และแม้จะผ่านมาหลายสิบปีแล้ว แต่ผลกระทบของเชอร์โนบิลยังคงรุนแรงอยู่จนถึงทุกวันนี้ เทปวิดีโอนี้ถูกซ่อนและเรื่องราวความจริงถูกปิดบังไว้โดยรัฐบาลโซเวียตที่ปกครองยูเคลนอยู่ ณ ตอนนั้น เพราะกลัวว่าจะสร้างความเสียหายต่อรัฐบาลเนื่องจากอยู่ในช่วงสงครามเย็น ทั้ง ๆ ที่อุบัติเหตุในครั้งนั้นปล่อยสารกัมมันตภาพรังสีออกมามากกว่าระเบิดฮิโรชิมาถึง 400 เท่า แต่ผู้คนโดยรอบต่างใช้ชีวิตราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่แล้วผู้คนที่อาศัยอยู่โดยรอบเริ่มมีอาการป่วยลึกลับ และทยอยเสียชีวิตลงเรื่อย ๆ ซึ่งอาการป่วยเหล่านี้ถูกปิดเงียบ และอ้างว่าไม่เกี่ยวข้องกับการระเบิดของเชอร์โนบิล จนในที่สุดทุกคนก็รู้ความจริงถึงอันตรายที่เกิดขึ้น ซึ่งการปิดบังข้อมูลของรัฐบาลในครั้งนั้นทำให้ผู้คนไม่ไว้วางใจ เกิดการต่อต้านและนำไปสู่การล่มสลายของโซเวียตในอีกไม่กี่ปีต่อมา เชื่อหรือไม่ครับว่า รัฐบาลโซเวียตปิดบังข้อมูลการเสียชีวิตจากเหตุการณ์เชอร์โนบิลว่ามีผู้เสียชีวิต 13 คน ทั้ง ๆ ที่ต่อมาความจริงเปิดเผยว่ามีผู้เสียชีวิตที่ได้รับผลกระทบจากรังสีนิวเคลียร์จริง ๆ สูงถึง 200,000 คน เป็นการบิดเบือนตัวเลขที่น่าเหลือเชื่อมากจริง ๆ ซึ่งนี่เป็นเพียงข้อมูลคร่าว

“จิ้งจอกดำ” (Black fox) หรือบ้างก็เรียก “จิ้งจอกเงิน” (Silver fox) เป็นหนึ่งในสัตว์ที่หายาก ที่ต้องอาศัยความผิดพลาดทางธรรมชาติเท่านั้น โดยความจริงแล้วมันคือ “จิ้งจอกแดง” (Red fox) ที่เกิดมาพร้อมความผิดปกติที่เรียกว่า “ภาวะเมลานิสติก” (Melanistic) เป็นความผิดปกติของการพัฒนาเม็ดสีเมลานินที่ผลิตสีดำมากกว่าปกติ จนทำให้มันมีสีดำเงินอย่างที่เห็น การเกิดจิ้งจอกดำแบบนี้สามารถเกิดขึ้นได้แม้พ่อแม่จะเป็นจิ้งจอกแดงสีปกติก็ตาม ซึ่งโอกาสเกิดมีเพียง 0.1% เท่านั้น หรือก็คือใน 1,000 ตัว จะมีแบบนี้เพียงตัวเดียวเท่านั้น ด้วยความหายากแบบนี้ ในอดีตขนของจิ้งจอกดำนับว่าเป็นของมีค่าและสูงส่ง นิยมให้เป็นของขวัญแก่ชนชั้นสูงเพื่อสร้างสัมพันธไมตรี โดยในรัสเซียจะมีแต่ขุนนางเท่านั้นที่สวมใส่ชุดขนจิ้งจอกดำ  BBC รายงานว่า ชายชาวอังกฤษคนหนึ่งพบจิ้งจอกดำระหว่างขับรถกลับบ้านในเมือง Somerset ทางตอนใต้ของประเทศอังกฤษ เขาเล่าว่า “มันเดินอยู่ข้างถนน ในตอนแรกฉันเข้าใจว่ามันคือสุนัขจรจัด แต่เมื่อเข้าไปใกล้ ๆ ปรากฏว่ามันคือจิ้งจอกดำ นั่นมันทำให้ฉันต้องเสิร์จ google เพื่อดูว่าจิ้งจอกสีนี้มีอยู่จริงหรอ เพราะมันเหมือนกับที่เคยได้ยินตามตำนานพื้นบ้านเลย” (ตำนานจิ้งจอกดำ หรือที่เรียกกันว่า Black shunk เป็นลางบอกเหตุความโชคร้าย) อีกหนึ่งเหตุการณ์พบเห็นจิ้งจอกสีดำ เกิดขึ้นที่บริเวณชายฝั่ง North Norfolk โดยช่างภาพ

นี่คือ “เต่าทะเลเมียนมาร์” (Burmese roofed turtles) ชื่อวิทยาศาสตร์ Batagur trivittata คือหนึ่งในสายพันธุ์เต่า-ที่ใกล้สูญพันธุ์มากที่สุดของโลก ซึ่งเมื่อ 20 ปีที่แล้วเคยถูกเข้าใจว่าสูญพันธุ์ไปแล้วด้วยซ้ำ เพราะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานักวิจัยคาดว่ามีเต่าชนิดนี้อยู่ในธรรมชาติไม่ถึง 10 ตัว ทว่าในปี 2016 นักวิจัยพบไข่เต่าทะเลเมียนมาร์จำนวน 44 ฟอง นับเป็นการฟื้นคืนชีพจากการสูญพันธุ์เลยก็ว่าได้ โดยเต่าทะเลเมียนมาร์ มีถิ่นกำเนิดและถิ่นอาศัยอยู่ที่ประเทศเมียนมาร์ พวกมันกลายเป็นที่รู้จักจากใบหน้าสุดเกรียนที่ดูเหมือนยิ้มตลอดเวลา ด้วยความน่าสนใจและหายาก ทำให้มันถูกล่าอย่างหนักเพราะสามารถขายได้ในราคาสูงจากตลาดค้าสัตว์ผิดกฏหมาย ซึ่งในแต่ละปีทีมนักวิทยาศาสตร์จาก Wildlife Conservation Society (WCS) และ Turtle Survival Alliance จะออกหาไข่เต่าทะเลเมียนมาร์อยู่เป็นประจำ ซึ่งจะพบอย่างมากเพียง 1 ฟองต่อปีเท่านั้น จึงมีชื่อเล่นในหมู่นักวิจัยที่เรียกว่า “ไข่อีสเตอร์” เลยล่ะ โดย สตีเวน แพลตต์ นักสัตวิทยาประจำ WCS กล่าวกับเว็บไซต์ Seeker ว่า “การค้นพบกลุ่มไข่มากถึง 44 ฟองนี้ เป็นกุญแจสำคัญที่จะช่วยให้เต่าสายพันธุ์นี้รอดพ้นวิกฤตสูญพันธุ์ได้เลย” ทีมนักวิทยาศาสตร์ได้เก็บไข่ทั้งหมดมาอยู่ในความดูแลเพื่อความปลอดภัยและเพิ่มโอกาสในการรอดชีวิตของลูกเต่าให้มากที่สุด

“นกขนรุ้ง” (Shining sunbeam) เป็นหนึ่งในตระกูลนกฮัมมิงเบิร์ด (Hummingbird) ที่แม้ลำตัวจะมีสีน้ำตาลธรรมดาทั่วไป แต่บริเวณขนด้านหลังของมันจะ “ประกายแสงสีรุ้งสวยงาม” โดยมันเป็นฮัมมิงเบิร์ดสายพันธุ์เดียวที่มีขนสีรุ้งแบบนี้ (ทั้งนี้ ฮัมมิงเบิร์ดคือสายพันธุ์นกที่มีขนาดเล็กที่สุดในโลก บินถอยหลังได้ แล้วก็กินน้ำหวานจากดอกไม้ได้ด้วย) “เจ้าซันบีม” เป็นนกขนาดจิ๋วที่มีขนาดความยาวลำตัวเพียง 12-13 เซนติเมตรเท่านั้น (หรือเทียบเท่านิ้วหัวแม่มือของคนเราแค่นั้นเอง) มีน้ำหนักราว 7-8 กรัม ได้รับการบันทึกว่ามีตัวตนครั้งแรกในปี ค.ศ.1843 สามารถพบได้ตลอดแนวเทือกเขาแอนดีส ประเทศโคลอมเบีย เอกวาดอร์ และเปรู สิ่งหนึ่งที่มันต่างไปจากนกฮัมมิงเบิร์ดและนกสายพันธุ์อื่น คือมีนิสัยหวงอาณาเขตมาก นกขนรุ้งมักจะทำตัวเป็นเจ้าของดอกไม้และพื้นที่-ที่มันหากิน หากมีฮัมมิงเบิร์ดตัวอื่นมากินน้ำหวานจากดอกไม้ของมัน มันจะเข้าโจมตีนกตัวนั้นทันที ช่างภาพบางคนเล่าว่า “บางทีหากพวกเขาเข้าใกล้มากเกินไป ก็อาจถูกโจมตีได้เช่นกัน” สำหรับการผสมพันธุ์จะมีฤดูการผสมพันธุ์ที่แตกต่างกันไปตามแต่ละพื้นที่ เช่น โคลอมเบีย : ช่วงเดือนมีนาคม-กันยายน , เอกวาดอร์ : ช่วงเดือนกุมภาพันธ์-เมษายน และ เปรู : พฤศจิกายน-เมษายน พวกมันสามารถสร้างรังจากตะไคร่น้ำและเส้นใยพืชได้ โดยจะอยู่สูงจากพื้นดินประมาณ 10 เมตร ปัจจุบัน IUCN ประเมินสถานะเสี่ยงสูญพันธุ์ของนกขนรุ้งคือ

เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2022 ที่ผ่านมา องค์กรด้านการอนุรักษ์นานาชาติ (WWF) ได้ออกแถลงการณ์แสดงความเสียใจต่อการจากไปของโลมาอิรวดีตัวสุดท้ายในแม่น้ำโขงเขต สปป.ลาว ซึ่งทาง WWF ระบุว่า “นี่คือการสูญพันธุ์ระดับนานาชาติ” โดยก่อนหน้านี้จากผลสำรวจประชากรล่าสุด เมื่อปี 2016 ระบุว่า มีโลมาสายพันธุ์ดังกล่าวอาศัยอยู่ในแม่น้ำโขงเขต สปป.ลาว 3 ตัว (แต่ 2 ตัวก่อนหน้านี้จากไปเมื่อปี 2021) โดยตัวล่าสุดเป็นเพศผู้ อายุ 25 ปี ขนาดลำตัวยาว 2.6 เมตร น้ำหนัก 110 กิโลกรัม จากการตรวจสอบเชื่อว่ามันถูกอวนลากติดขึ้นบกตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว และเสียชีวิตใน 4 วันต่อมา จึงทำให้สปป.ลาว ไม่มีโลมาน้ำจืดสายพันธุ์นี้อาศัยอยู่แล้วครับ … ข้อมูลอย่างละเอียด-เกี่ยวกับโลมาชนิดนี้ : โลมาอิรวดี (Irrawaddy dolphin) (ชื่อวิทยาศาสตร์ Orcaella brevirostris) พวกมันถูกพบครั้งแรกที่แม่น้ำอิรวดีในประเทศพม่า (จึงเป็นที่มาของชื่อ) สามารถพบพวกมันได้เพียงแหล่งน้ำ 5 แห่งบนโลก

เมื่อครั้งที่ภูเขาไฟวิสุเวียส ระเบิดขึ้นเมื่อ 79 ปีก่อนคริสตกาล มันได้ปล่อยก๊าซและหินร้อนออกมามากพอ จนสามารถต้มเลือดภายในร่างกายของมนุษย์จนเดือดได้ หรือแม้แต่ทำให้ผิวหนังของสิ่งมีชีวิตระเหยกลายเป็นไอ รวมทั้งยังเปลี่ยนเนื้อเยื่อสมองของมนุษย์ให้กลายเป็นแก้วได้เลย   ซึ่งปกติแล้วนักโบราณคดีไม่ค่อยพบสมองมนุษย์ระหว่างการขุดสำรวจมากนัก แต่ถ้าพบแล้วล่ะก็ ส่วนมากสมองก็จะมีรูปร่างคล้ายสบู่ก้อนเล็ก ๆ เสียมากกว่า แต่ล่าสุดเมื่อตรวจสอบซากของผู้เคราะห์ร้ายที่เสียชีวิตในเฮอร์คิวเลเนียม (Herculaneum) เมืองโบราณ ณ ประเทศอิตาลี ในเหตุการณ์การระเบิดของภูเขาไฟวิสุเวียส (Vesuvius eruption) เหล่านักวิจัยกลับพบสิ่งที่ต่างออกไป พวกเขาพบว่า สมองของเหยื่อถูกไฟไหม้จนเปลี่ยนเป็นเศษแก้วชิ้นเล็กชิ้นน้อย (สีดำ) โดยเกิดจากการผ่านกระบวนการที่เรียกว่า “Vitrification” (เวอร์-ทิ-ฟิ-เค-ชั่น) คือการที่ของผิวอ่อนถูกความร้อนสูงเฉียบพลันจนเปลี่ยนสถานะกลายเป็นของเหลว และเมื่อเย็นลงจึงกลายเป็นผลึกแก้ว การค้นพบนี้เป็นผลงานของ ดร.เพียร์ เพาโล เปโตรเน (Pier Paolo Petrone) ศาสตราจารย์วิชาสรีรวิทยามนุษย์และมานุษยวิทยา จากมหาวิทยาลัยแพทย์เฟเดอริโกที่สอง (Federico II University) ในอิตาลี เปโตรเนและเพื่อนร่วมงานของเขาเข้าไปสำรวจซากโครงกระดูกของเหยื่อมากกว่า 300 คนในเฮอร์คิวเลเนียม โดยเมืองเฮอร์คิวเลเนียมอยู่ห่างจากเมืองปอมเปอีราว 20 กิโลเมตร และด้วยระยะความใกล้นี้เอง ทำให้ผู้คนในเฮอร์คิวเลเนียมก็ต้องพบกับชะตากรรมสยดสยองเช่นกัน ซึ่งส่วนมากจะเสียชีวิตจากการที่เลือดภายในร่างกายร้อนจนเดือด-เกิดเป็นแรงดันสูงนำไปสู่การทำให้หัวกะโหลกของพวกเขาระเบิด ในงานวิจัยชิ้นใหม่ เปโตรเนและผู้ร่วมเขียนงานวิจัยเข้าไปตรวจสอบเหยื่อที่อยู่บนเตียงไม้